"Ἀδελφοί καί τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά, Ἰδού Ἰησοῦς ἀπήντησεν αὐταῖς λέγων Χαίρετε".(Ματθ.κη,9)
"Χαίρετε". Εἶναι ὁ πρῶτος λόγος, πού ἐξῆλθε ἀπό τά χείλη τοῦ Ἀναστάντος Θριαμβευτοῦ , τοῦ Ἀναστάντος Νικητή τοῦ θανάτου, τοῦ Ἀναστάντος Διδασκάλου. Λόγος καί πράξη συνάμα. Ἀμέσως μεταδόθηκε ἡ χαρά στίς ἀνήσυχες καί λυπημένες Μυροφόρες. Ἀμέσως ἡ εἰρήνη, ἡ ‘ ’ δική του εἰρήνη ’ ’ κατέλαβε τίς ταραγμένες καρδιές τους. Ἀμέσως ὁ Ἀναστάς Θεάνθρωπος τίς χαροποίησε.
Αὐτό τό ‘ ’ Χαίρετε ’ ’ ἐπαναλαμβάνει ὁ Ἀναστάς Κύριός μας πρός ὅλους τούς ἀνθρώπους κάθε ἐποχῆς, τάξης, ἡλικίας, φύλου καί φυλῆς. Πρός τούς νέους πρῶτα ἀπ ’ ὅλα. Τούς νέους πού μέσα ἀπό τό δράμα τῆς οἰκονομικῆς ἀνέχειας καί κρίσης πού σκεπάζει ὡς σκοτεινό πέπλο τήν πατρίδα, ἔχουν στερηθεῖ τό δικαίωμα νά ὀνειρεύονται, νά ἔχουν στόχους, νά ἀγωνίζονται γιά νά κερδίσουν τή ζωή. Τούς νέους πού σπουδάζουν στή πατρίδα γιά νά καταλήξουν νά παραδώσουν τίς γνώσεις καί τήν ἐξ αὐτῶν ἐμπειρία σέ χῶρες τῆς ἀλλοδαπῆς. Τούς νέους πού τό μέλλον παρουσιάζεται ἄγνωστο καί σκοτεινό.
‘ ’ Χαίρετε ’ ’ ἐπαναλαμβανει ὁ Κύριος πρός τούς οἰκογενειάρχες ἄνδρες καί γυναῖκες, πού τόσες ὑλικές καί ἠθικές δυσκολίες ἀντιμετωπίζουν. Τούς οἰκογενειάρχες πού μέ κόπο πολύ καί ἐν μέσω πειρασμῶν ἀγωνίζονται νά διατηρήσουν τήν ἑνότητα τῆς οἰκογένειας.
’ Χαίρετε ’ ’ ἐπαναλαμβάνει ὁ Ἀναστάς Ἰησοῦς πρός τούς ἡλικιωμένους, τούς φορτωμένους τό βάρος τῶν ἐτῶν, πού κυρτωμένοι ἀπό τή φυσιολογική φθορά τοῦ θνητοῦ σώματος ὑπομένουν τίς ἀσθένειες ἀναμένοντας τήν τελική ἔξοδο ἀπό τήν παροῦσα ζωή.
‘ ’ Χαίρετε ’ ’ ἐπαναλαμβάνει πρός τούς πονεμένους, τούς κτυπημένους ἀπό τά βάσανα τῆς ζωῆς. Καί εἶναι πολλοί αὐτοί. Δυσεξαρίθμητοι. Θλίψεις καί στενοχώριες συνοδεύουν τόν ὁδοιπόρο τῆς ζωῆς. Ἰδιαίτερα ὁ ἀσυγκίνητος θάνατος πληγώνει πολλούς ἀπό μᾶς. Ἀνέστη ὅμως Χριστός καί ἡ χαρά ἐξαπλώνεται. Γιατί ‘ ’ Ἀνέστη Χριστός καί νεκρός οὐδείς ἐπί μνήματος ’ ’.
‘ ’ Χαίρετε ’ ’ ἐπαναλαμβάνει σέ ὅσους ζοῦν μιάν ἐπίπλαστη ἐξωτερική χαρά . Ὅσους ἴσως ἐμεῖς θεωροῦμε εὐτυχεῖς πού ὅμως πάσχουν καί ἀγωνιοῦν ἐσωτερικά ἀφοῦ ‘ ’ ὁδόν εἰρήνης οὐκ ἔγνωσαν ’ ’ κατά τόν Ψαλμωδό. Μετά ἀπό μόχθους νόμισαν ὅτι βρῆκαν τή χαρά, ὅμως ‘ ’ ὁ μόχθος αὐτῶν οὐκ εἰς πλησμονήν ’ ’ κατά τον προφήτην Ἠσαΐα.
Γιατί ἡ χαρά τοῦ κόσμου δέν ξεδιψᾶ, δέν χορταίνει.
‘ ’ Χαίρετε ’ ’ ἀπευθύνει πρός ἐκείνους πού ἔχουν ὑποκύψει στήν ἁμαρτία. Ὁ ἐργαζόμενος ὅμως τήν ἁμαρτία ζεῖ ζωή πικρίας καί ἀγωνίας καί ἀπελπισίας.
Μόνον ὁ Θεάνθρωπος μπορεῖ νά σηκώσει τό βάρος καί νά ἐλαφρώσει τόν ἄνθρωπο. Φωνάζει ὁ ἱερός Χρυσόστομος ‘ ’ μηδείς ὀδυρέσθω πταίσματα . συγνώμη γάρ ἐκ τοῦ τάφου ἀνέτειλε ‘ ’. Μήν ὀδύρεται κανείς, μᾶς λέει, γιατι ὁ Ἀναστάς Χριστός εἶναι ἡ συγχώρηση τῶν ἁμαρτιῶν μας.
Ἄς ἀκούσουμε λοιπόν αὐτή τήν χαρμόσυνη φωνή. Ἄς πλησιάσουμε τόν Ἀναστάντα Χριστό. Εἶναι πηγή ζῶντος ὕδατος. Εἶναι καταρράκτης Θείων Εὐλογιῶν. Εἶναι ὁ Θεός μας, ὁ Ἀρχηγός τῆς πίστεώς μας . Ἄς συνδεθοῦμε μέ τήν Ἐκκλησία Του καί ἄς θέσουμε ὡς κανόνα καί γνώμονα τῆς ζωῆς μας τό Ἱερό Εὐαγγέλιό Του. Ἄς Τόν συναντήσουμε. Θά ἀκούσουμε τότε κι ἐμεῖς τό ‘ ’Χαίρετε’’.
‘ ’Χαίρετε’ ’ πονεμένοι ἄνθρωποι. ‘ ’Χαίρετε’ ’ πάντες.
‘ ’ Νῦν πάντα πεπλήρωται φωτός, οὐρανός τέ καί γῆ καί τά καταχθόνια... ’ ’.
Τά πάντα στήν Ἀνάσταση εἶναι Φῶς. Αὐτό τό Φῶς τῆς Ἀναστάσεως ἄς γεμίζει πάντοτε τίς καρδιές ὅλων.
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ !
Μετά πατρικῶν εὐχῶν.
Ὁ Μητροπολίτης
† ὁ Νικοπόλεως & Πρεβέζης Χρυσόστομος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλώ πληκτρολογήστε το σχόλιό σας