Για ΣΤΕΓΗ την καρδιά μας, της Όλγας Παπαδιώτη

Παιδιά, σε σπίτια χωρίς μουσική και καινούρια φρεσκοπλυμένα ρούχα. Παιδιά, με γραμμή τα χείλη τους, σαν κι αυτή που πέρασαν μέσα από τα παράνομα όνειρα τους που ναυάγησαν, από κάποιους...
που απλά εχθρεύονταν την ύπαρξη τους, και που τα φυλάκισαν διότι έτσι ο νόμος προστάζει!Κανένα ελαφρυντικό όμως δεν έλαβε χώρα σε αυτή την χώρα που έφερε τον πολιτισμό και τις PRAKSIS, μέσα από τον λόγο.Και όμως, οι λέξεις τους έλαμψαν δια της απουσίας τους, και οι σκέψεις τους δικάστηκαν ερήμην τους.

Η αγάπη για εκείνα, φαντάζει σαν μια εξωτική περιπέτεια, στην περιπλάνηση της ψυχής τους που ψάχνει να βρει μια όαση ηρεμίας και ασφάλειας, μέσα από τις πολεμόχαρες φυλές τους, που θέλησαν να θάψουν την τρυφερή ηλικία των μικρών τους χρόνων. Βγήκαν και αυτά από μήτρα, αλλά δεν βρήκαν ποτέ τον λόγο για όλες τις ανάσες τους, αφού δεν βύζαξαν ποτέ την χαρά της απόλαυσης. Παιδιά με έκφραση στο οστεοφυλάκιο των βασανιστικών εικόνων τους που ταράζουν τα μάτια τους, που πιάστηκαν επ 'αυτοφώρω γυμνά, εν μια νυκτί, με μοναδικά μπαγκάζια τους... τον πόνο! 

 Το ταξίδι τους πικρό, σκληρό και βασανιστικό. Με νεκρές νεράιδες μέσα σε μαύρες θάλασσες, και κουφάρια κορμιών μέσα από τα ξεραμένα δάκρυα τους, που πήραν τον δρόμο τους και βρήκαν στεριά σε έναν ξενικό «ουρανό». Παιδιά, που συνάντησαν τους δράκους και τα ερπετά των παραμυθιών, μέσα από μάχες με κύματα και ανθρωπόμορφους καρχαρίες που θέλησαν στο διάβα τους... να διακόψουν την κύηση αυτής της νέας ζωής!

Επιτήδεια γλοιώδη τέρατα, που εκμεταλλεύθηκαν τα αθώα κορμάκια τους, μέσα από την ανάγκη να ζήσουν και να οξυγονώσουν τον εγκέφαλο τους, από αέρα που δεν μυρίζει μπαρούτι, και γάζες για τα τραύματα τους! Βίαιες συμπεριφορές, εκβιασμοί, βιασμοί αθώων ψυχών και κορμιών, που σπαρτάρησαν την ώρα της κακουργηματικής τους έκστασης επάνω τους, ενώ σηκωνόταν καπνός από την σόλα τους στο τράνταγμα της πίεσης. Στήθη ραμμένα που καταμαρτυρούν την αφαίρεση κάποιου ζωτικού οργάνου. Λαχτάρα για απελευθέρωση και μια φυσιολογική ζωή. Σημάδια από βασανιστήρια, μέσα από μάτια που λίμνασαν σε δάκρυα που τα βλέπει μόνο όποιος θέλει να τα δει.Δίψα για αγάπη...! 

Πείνα για εξιλέωση! Μέσα σε αυτή την πολυκοσμική συμφόρηση αυτής της κοινωνίας, μιας ανώμαλα παράλογης, και φρικτά κακής διάθεσης ανθρώπων, που σφετερίζονται την ανάγκη αυτών των παιδιών για να υπάρχουν, και να ζουν όπως όλα τα άλλα παιδιά,στα παιδιά αυτά, που άντεξαν την απόλυτη φρίκη, και είναι όμως εδώ, δίπλα μας, στα παιδιά ενός υπέρτατου θεού, που τους δίνει μια ξεχωριστή δύναμη να μας κοιτούν με καθαρά μάτια μέσα στα μάτια, περιμένοντας μόνο την αγάπη μας, σε αυτούς του ήρωες ζωής... που μας διδάσκουν πώς μπορούμε να γίνουμε υπέρτατοι «Άνθρωποι», σε αυτά τα παιδιά... που είναι ο θησαυρός της ζωής μας, η πηγή έμπνευσης και ο λόγος της ύπαρξης μας, ας ανοίξουμε την αγκαλιά μας και ας τους δώσουμε για ΣΤΕΓΗ την καρδιά μας! Υποκλιθείτε...σε αυτά τα παιδιά που είναι η μόνη αλήθεια σε τούτο τον κόσμο.





  H Όλγα Παπαδιώτη είναι δικηγόρος στην ΜΚΟ PRAKSIS, στον ξενώνα ασυνόδευτων ανηλίκων ΣΤΕΓΗ PLUS(+)

http://www.iporta.gr/

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Παρακαλώ πληκτρολογήστε το σχόλιό σας