Πριν, συνήθιζαν να «παρκάρουν» τα μικρά μπροστά στην τηλεόραση –όσο έπαιζε το DVD κινούμενα σχέδια, τόσο ησύχαζε το κεφάλι των μεγάλων. Μετά ήλθαν τα smartphones και οι ταμπλέτες με τα ζωηρά, πολύχρωμα παιχνίδι.
Όμως η πρακτική κινδυνεύει να στερήσει τα παιδιά από τις απαραίτητες δεξιότητες για την επίλυση προβλημάτων αργότερα στην ζωή τους, επισημαίνει νέα έρευνα. Η αυξημένη σε βαθμό κατάχρησης χρήση διαδραστικών μέσων από παιδιά μπορεί να αποβεί επιζήμια για την κοινωνική τους ανάπτυξη, επηρεάζοντας μέχρι και την αυτοκυριαρχία τους, υποστηρίζουν ερευνητές της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Βοστώνης στην ιατρική επιθεώρηση Pediatrics.
Η χρήση πολυμέσων για την απασχόληση των παιδιών τείνει να κάνει το πληκτρολόγιο… μπέϊμπισιτερ. «Αν αυτές οι συσκευές γίνουν η κυρίαρχη μέθοδος ηρεμίας και περισπασμού, πώς θα μπορέσουν να αναπτύξουν τους δικούς τους εσωτερικούς μηχανισμούς;» θέτει το ερώτημα ο επικεφαλής της έρευνας Τζων Ραντέσκι.
Οι ειδικοί συστήνουν περισσότερη διαπροσωπική σχέση παιδιών-γονέων και περισσότερο… φυσιολογικό παιχνίδι. Μέχρι την ηλικία των δύο ετών το «ελεύθερο παιχνίδι» κρίνεται καθοριστικής σημασίας για την νοητική τους ανάπτυξη αφού τα παιδιά μαθαίνουν καλύτερα δια της εξερεύνησης του κόσμου που τα περιβάλλει.
Ωστόσο, στις ΗΠΑ πάνω από έξι στα δέκα παιδιά ηλικίας έως 12 ετών έχει την δική του φορητή συσκευή ενώ παιδιά κάτω των 8 ετών περνούν κατά μέσο όρο δύο ώρες ημερησίως μπροστά σε μια οθόνη.
Χωρίς να παραγνωρίζουν τα εκπαιδευτικά οφέλη της σύγχρονης τεχνολογίας, οι ειδικοί επισημαίνουν την ανάγκη θέσπισης κανόνων: όχι ώρες ατελείωτες μπροστά σε μια οθόνη διότι ελλοχεύει εθισμός, διαχωρισμός «ψηφιακού» και «φυσικού» χρόνου, οι γονείς να ελέγχουν αν κάποιο παιχνίδι ή εφαρμογή (app) μαθαίνει κάτι δημιουργικό στα παιδιά και, κυρίως, να χρησιμοποιούν ηλεκτρονικά διαδραστικά μέσα μαζί με αυτά.
http://www.iatropedia.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλώ πληκτρολογήστε το σχόλιό σας