της επιτροπής ωθεί την κυβέρνηση, στις 10 Οκτωβρίου 1919 , να υποχρεώσει την επιτροπή να προχωρήσει σε αναγκαστική συνεργασία μετους δασκάλους όλης της χώρας προκειμένου να προχωρήσει ο εξελληνισμός των ονομάτων.Μεταξύ των ετών 1920 και 1925 , ανακοινώνονται μόνο 61 νέες μετονομασίες , λόγω τηςδιεθνούς συγκυρίας, της συζήτησης περί μειονοτικών δικαιωμάτων και τις ανταλλαγές τωνπληθυσμών.
Για το λόγο αυτό συστήθηκαν νομαρχιακές επιτροπές από καθηγητές, εφόρουςαρχαιοτήτων, απλούς δημόσιους υπαλλήλους, οι οποίοι ανέλαβαν επίσημα καθήκοντα, βάσει του νέου νομοθετικού διατάγματος της 17ης Σεπτεμβρίου 1926 . Το διάταγμα αυτό επικυρώθηκε με νεώτερο διάταγμα της 13ης Νοεμβρίου 1927 και με το νόμο 4096/1929 . Ετσι άρχισε ημαζική μετονομασία των ξενόφωνων ή κακόηχων ονομάτων συνοικισμών, χωριών και πόλεων,προβλέποντας μάλιστα και σχετικές νομικές κυρώσεις για τους παραβάτες. «Πρόστιμο … 100δραχμές και κράτηση μέχρι 10 μέρες».
Μεταξύ των ετών 1929 – 1952 ακολουθούν 354μετονομασίες . Τη πενταετία 1953 - 1957 σημειώνονται 760 μετονομασίες. Το έτος 1955 , ειδικά,ήταν η χρονιά της μαζικής αλλαγής στα ονόματα των χωριών της Ελλάδας. Για παράδειγμα ο Καρβασαράς (= Caravan Serai ή Saray = Πανδοχείο Ταξιδιωτών) γίνεται Αμφιλοχία . Ειδικότερα στό Νομό Πρέβεζας επήλθε σαρωτική αλλαγή . Σχεδόν όλα τα ονόματα άλλαξαν εκτός της Πρέβεζας (Perevoz, Preveze, Previsione) της Πάργας και της Καμαρίνας !!! Τακακόηχα, τούρκικα, σλαβικά, ρουμανικά, και αλβανικά ονόματα χωριών της Πρέβεζας μετονομάστηκαν σε Ελληνικές ονομασίες.
Αναφέρονται αλφαβητικά τα παλαιά ονόματα και αντιστοιχία με τα νέα:
Αγιά (Πάργας) παρέμεινε ως έχει
Άρτσα, γίνεται Νάρκισσος
Βλάντα, γίνεται Δεσποτικά
Βολέτσι και Στρεβένικο γίνονται Κρανέα
Βόνιτσα, παρέμεινε ως έχει (σλαβικά Vondina = πόλη με νερά )
Βούλιστα (σλάβικο) γίνεται Παναγιά
Γιανγκάτες, γίνεται Κορυφούλα
Γιαννούζι γίνεται Αχερουσία
Γκιονάλα, γίνεται Ρευματιά
Γόρανα γίνεται Τρίκαστρο
Γορίτσα γίνεται Σταυροχώρι
Ζάλογγο είναι το όνομα του βουνού (από το αρχαίο σλαβικό Za + Longu = πυκνό δάσος)
Ζερμή, γίνεται Βρυσούλα
Ιμάμ Τσαούς (από το Imam Cavus = Τούρκος Ιερέας Λοχίας) γίνεται Αγιος Σπυρίδων
Καμαρίνα παρέμεινε Καμαρίνα
Καντζάς, γίνεται Στεφάνη
Κομψιάδες, γίνεται Αμμότοπος (σήμερα δήμος Ξηροβουνίου Αρτας)
Κορίτιανη, γίνεται Ανω Σκαφιδωτή
Κράβαρη, γίνεται Άνω Ράχη
Λέλοβα, γίνεται Θεσπρωτικό
Λούτσα, παρέμεινε ως έχει (σλαβικά Luza = κοιλότητα συλλογής υδάτων)
Μουζάκα, γίνεται Σφηνωτό
Μουζακάτι, γίνεται Μουζακαίικα
Μπεσερές (τούρκικο) και Λι Κούρσι (Li kursi, αλβανικό = κάστρο ) , γίνεται Μεσοπόταμος
Μποντάρι, γίνεται Βαλανιδούσα
Μπουλμέτι, γίνεται Γαλατάς
Νάσιαρη, γίνεται Άσσος
Νεμίτσα, (σλάβικο) γίνεται Βουβοπόταμος
Ντάρα, γίνεται Ελιά
Ντούβιανα, γίνεται Κρυοπηγή
Πάργα, παρέμεινε ως έχει
Ποδογόρα (από το Σλαβικό Pot + Goria = Πρόποδες Βουνού) γίνεται Ριζοβούνι
Ράπεζα, ή Ρέπεζα (τούρκικο) γίνεται Ανθούσα
Ρενιάσα ή Ρηνιάσα, γίνεται Ριζά
Ρουσιάτσα, γίνεται Πολυστάφυλο
Σέσοβο (σλάβικο), γίνεται Πολύβρυσο
Σπλάντζα, γίνεται Αμμουδιά
Στρεβίνα, γίνεται Καμπή
Σφελέγγο, γίνεται Δρυόφυτο
Ταμπάνι γίνεται Θέμελο
Τζαραβίνα, γίνεται Σκεπαστό
Τουρκοπάλουκο, γίνεται Κυψέλη
Φτήνα, γίνεται Αηδονιά
by
