Ρεάλ και Ατλέτικο παίζουν απόψε στον μεγάλο τελικό του ισπανικού Κυπέλλου με έπαθλο την Copa del Rey.
Οι δυο ομάδες της Μαδρίτης, Ρεάλ και Ατλέτικο, θα παραταχθούν απόψε στις 10.30 (ώρα Ελλάδας) στη σέντρα του «Σαντιάγο Μπερναμπέου» για να διεκδικήσουν το 113ο Κύπελλο Ισπανίας. Ο μεγάλος τελικός θα μεταδοθεί ζωντανά σε περισσότερες από 50 χώρες, ενώ η TVE θα δώσει το σήμα της σε συνολικά 180 χώρες από όλο τον κόσμο! Το ενδιαφέρον είναι τεράστιο, καθώς αυτός ενδέχεται να είναι (στην περίπτωση που τον κερδίσει) ο τελευταίος τίτλος του Μουρίνιο στον πάγκο της «βασίλισσας».
Από την άλλη, οι «ροχιμπλάνκος» έχουν στο μυαλό τους το παράδειγμα της Ντεπορτίβο, η οποία πριν έντεκα χρόνια, στον τελικό του 2002, πάλι μέσα στο «Μπερναμπέου», κέρδισε 2-1 καταστρέφοντας τη φιέστα που είχαν ετοιμάσει οι «μερένγκες» για τα 100 χρόνια του συλλόγου. Γυρνώντας στο παρελθόν, παρά το γεγονός ότι οι δυο φιναλίστ έχουν αγωνιστεί σε συνολικά 55 τελικούς (18 τρόπαια για τη Ρεάλ & 9 για την Ατλέτικο), έχουν βρεθεί αντιμέτωπες μεταξύ τους μόλις τέσσερις φορές.
ΟΛΕΣ ΟΙ ΝΙΚΕΣ ΕΚΤΟΣ ΕΔΡΑΣ!
Ο Τζόουνς δίνει προβάδισμα στην Ατλέτικο στον τελικό του 1960 (Ατλέτικο - Ρεάλ 3-1)
Σε αυτούς τους τέσσερις τελικούς που έχουν αναμετρηθεί μέχρι σήμερα η Ρεάλ και η Ατλέτικο, συναντάμε το εξής εντυπωσιακό παράδοξο. Και οι 4 τίτλοι έχουν κερδηθεί από τον φιλοξενούμενο! Τα τρία από τα τέσσερα παιχνίδια διεξήχθησαν στο «Μπερναμπέου» (1960, 1961 & 1992) και εκεί νικήτρια ήταν όλες τις φορές η Ατλέτικο! Αντίθετα, στον μοναδικό τελικό που διεξήχθη στο «Βιθέντε Καλντερόν» (1975), το Κύπελλο κατέληξε στη Ρεάλ!
Η Ατλέτικο Μαδρίτης, πριν τον τελικό του Κυπέλλου του 1961 (Ατλέτικο - Ρεάλ 3-2)
Αυτό λοιπόν σημαίνει ότι η παράδοση είναι στο πλευρό της Ατλέτικο, η οποία δεν έχει χάσει ποτέ στο παρελθόν μέσα στο «Μπερναμπέου» όταν αντίπαλός της ήταν η Ρεάλ. Φυσικά, οι «ροχιμπλάνκος» έχουν και συνολικά το προβάδισμα απέναντι στους «μερένγκες» στους τελικούς του Κυπέλλου, μετρώντας τρεις κατακτήσεις έναντι μόλις μίας της Ρεάλ. Εδώ να προσθέσουμε, ότι η Ατλέτικο δεν έχει χάσει ποτέ από τη Ρεάλ, αφού στη μοναδική κατάκτηση της «βασίλισσας», το τρόπαιο κρίθηκε στα πέναλτι μετά το ισόπαλο 0-0 στη διάρκεια του παιχνιδιού.
Φάση από τον τελικό του 1975, ο οποίος κρίθηκε στα πέναλτι υπέρ της Ρεάλ (4-3)
Η στατιστική υπεροχή της Ατλέτικο στους τελικούς του Κυπέλλου, είναι πραγματικά εντυπωσιακή, αν συνυπολογίσουμε τα εξής δυο στοιχεία: πρώτον, ότι σε 37 συνολικά παιχνίδια που έχουν δώσει οι δυο ομάδες στο Κύπελλο (σε όλες τις φάσεις της διοργάνωσης), οι «ροχιμπλάνκος» κέρδισαν μόλις 9 φορές και δεύτερον, ότι σε διπλές νοκ άουτ συναντήσεις (πάντα για το Κύπελλο), η Ατλέτικο δεν έχει κερδίσει ποτέ τη Ρεάλ!
ΑΤΛΕΤΙΚΟ – ΡΕΑΛ 3-1 ΣΤΙΣ ΚΟΥΠΕΣ
Ο δικτάτορας Φράνκο παραδίδει την Copa del Generalísimo στον αρχηγό της Ατλέτικο, Ενρίκε Κογιάρ (1960)
Ας δούμε τώρα τι έχει γίνει στους 4 προηγούμενους τελικούς του Copa del Rey που έχουν βρεθεί αντιμέτωπες οι δυο «συμπολίτισσες». Ξεκινάμε από τις δυο συνεχόμενες «ιερές» κούπες του 1960 και του 1961. Ονομάστηκαν έτσι (sagradas) από τους φίλους της Ατλέτικο, αφού την εποχή που κατακτήθηκαν – εν μέσω δικτατορίας του Φράνκο και μέσα στο «Σαντιάγο Μπερναμπέου» – συμβόλιζαν την αντίσταση και την επικράτηση του «αδύνατου» απέναντι στην ισχυρή και αγαπημένη ομάδα του καθεστώτος και αποτελούν μέχρι σήμερα σημείο αναφοράς στην ιστορία των «κολτσονέρος».
Οι παίκτες της Ατλέτικο πανηγυρίζουν στα αποδυτήρια του "Μπερναμπέου" την κατάκτηση του Κυπέλλου (1992)
Και οι δυο εκείνοι τελικοί λες και είχαν βγει από το ίδιο σενάριο, καθώς η εξέλιξή τους ήταν (σχεδόν) πανομοιότυπη. Τόσο στο παιχνίδι του 1960, όσο και σε αυτό του 1961, η Ρεάλ προηγήθηκε στο ξεκίνημα 1-0, και τις δυο χρονιές με σκόρερ τον Φέρεντς Πούσκας! Αλλά και τις δυο φορές δέχτηκε στη συνέχεια τρία γκολ από την Ατλέτικο. Η μόνη διαφορά ανάμεσα στους δυο τελικούς ήταν ότι ενώ ο πρώτος, του 1960, έληξε 3-1, στον δεύτερο, του 1961, η Ρεάλ κατάφερε απλώς να μειώσει προς το τέλος 3-2 με τον Ντι Στέφανο.
Οι παίκτες της Ατλέτικο πανηγυρίζουν το γκολ του Σούστερ στον τελικό του 1992 (Ατλέτικο - Ρεάλ 2-0)
Το τρίτο ραντεβού δόθηκε στο «Βιθέντε Καλντερόν», στην τελευταία διοργάνωση που ονομάστηκε «Copa del Generalísimo» (τρείς μήνες πριν τον θάνατο του Φράνκο) και μετά από 120 λεπτά παιχνιδιού χωρίς τέρματα (αλλά με εκατέρωθεν ευκαιρίες και δοκάρια), ο τίτλος κρίθηκε στα πέναλτι. Εκεί αστόχησε για τη Ρεάλ ο Βιθέντε Ντελ Μπόσκε (!) και για την Ατλέτικο οι Χαβιέρ Ιρουρέτα (!) και Ιγνάθιο Σαλθέδο, με αποτέλεσμα το τρόπαιο να καταλήξει στο Τσαμαρτίν.
Η Κάρμεν Πόλο, σύζυγος του Φράνκο, βραβεύει τον αρχηγό της Ατλέτικο, Ενρίκε Κογιάρ, μετά τη λήξη του τελικού του 1961.
Η τέταρτη και τελευταία φορά που Ρεάλ και Ατλέτικο βρέθηκαν αντιμέτωπες σε τελικό Κυπέλλου, ήταν το 1992, μια από τις πιο «μαύρες» χρονιές στην ιστορία των «μερένγκες». Ακριβώς 20 μέρες πριν διεκδικήσει το Κύπελλο, η «βασίλισσα» είχε ζήσει τον απόλυτο εφιάλτη στα Κανάρια νησιά, χάνοντας 3-2 στην τελευταία αγωνιστική της Πριμέρα από την Τενερίφη και ενώ είχε προηγηθεί 0-2 σε ένα ματς που χρειαζόταν τη νίκη για να αναδειχθεί πρωταθλήτρια! Με τη Λίγκα να έχει «ταξιδέψει» στη Βαρκελώνη, απέμενε το Κύπελλο απέναντι στην άλλη «αιώνια» αντίπαλο.
Τελικός του 1975. Η κανονική διάρκεια του αγώνα έχει τελειώσει και ο Λουίς Αραγονές (αριστερά με το γαλάζιο πουκάμισο) δίνει οδηγίες στους παίκτες του πριν το ξεκίνημα της παράτασης.
Μέσα στο «Μπερναμπέου» η Ρεάλ παρουσιάστηκε «τελειωμένη» ψυχολογικά και βρέθηκε να χάνει 2-0 στο μισάωρο με τα γκολ των Σούστερ και Φούτρε. Στη μοναδική ευκαιρία που παρουσιάστηκε στους «μερένγκες» να ξαναμπούν στο παιχνίδι, στο δεύτερο ημίχρονο, ο Αμπέλ απέκρουσε το πέναλτι που εκτέλεσε ο Μίτσελ και έτσι το τελικό 2-0 έστειλε τους φίλους της Ατλέτικο στο συντριβάνι του Ποσειδώνα (Neptuno) για τη φιέστα.
ΑΤΛΕΤΙΚΟ – ΡΕΑΛ, ΟΙ 4 ΤΕΛΙΚΟΙ ΚΥΠΕΛΛΟΥ
Εισιτήριο από τον τελικό του 1960 ανάμεσα στις αποψινές φιναλίστ.
1. ΑΤΛΕΤΙΚΟ ΜΑΔΡΙΤΗΣ – ΡΕΑΛ ΜΑΔΡΙΤΗΣ 3-1 (26/6/1960)
Γήπεδο: «Σαντιάγο Μπερναμπέου», 100.000 θεατές
Σκόρερ: Collar (51’), Jones (76’), Peiró (86’) / Puskas (20’)
Οι παίκτες της Ατλέτικο με το Κύπελλο (1960)
Atlético Madrid (José Villalonga): Madinabeytia, Rivilla, Calleja, Alvarito, Ramiro, Chuzo, Polo, Abelardo, Jones, Collar, Peiró.
Real Madrid (Miguel Muñoz): Domínguez, Pantaleón, Santamaría, Miché, Vidal, Zárraga, Herrera, Del Sol, Gento, Puskas, Di Stéfano.
2. ΑΤΛΕΤΙΚΟ ΜΑΔΡΙΤΗΣ – ΡΕΑΛ ΜΑΔΡΙΤΗΣ 3-2 (2/7/1961)
Γήπεδο: «Σαντιάγο Μπερναμπέου», 120.000 θεατές
Σκόρερ: Peiró (20’, 46’), Mendoza (69’) / Puskas (9’), Di Stéfano (82’)
Ο Πεϊρό σκοράρει για την Ατλέτικο (1961)
Atlético Madrid (José Villalonga): Madinabeytia, Rivilla, Grifa, Calleja, Ramiro, Callejo, Jones, Abelardo, Mendoza, Collar, Peiró.
Real Madrid (Miguel Muñoz): Vicente, Marquitos, Santamaría, Casado, Vidal, Pachín, Mateos, Del Sol, Gento, Puskas, Di Stéfano.
3. ΡΕΑΛ ΜΑΔΡΙΤΗΣ – ΑΤΛΕΤΙΚΟ ΜΑΔΡΙΤΗΣ 0-0 / 4-3 π.(5/7/1975)
Γήπεδο: «Βιθέντε Καλντερόν», 60.000 θεατές
Φάση από τον τελικό του 1975 στο "Βιθέντε Καλντερόν".
Real Madrid (Miljan Miljanic): Miguel Ángel, Uría, Touriño (97’ Heredia), Rubiñán, Del Bosque, Camacho, Amancio, Pirri, Vitoria, Santillana, R. Martínez (104’ Aguilar).
Atlético Madrid (Luis Aragonés): Reina, Eusebio, Panadero Díaz, Marcelino, Abelardo (38’ Salcedo), Benegas, Leal (91’ Melo), Irureta, Gárate, Alberto, Becerra.
4. ΑΤΛΕΤΙΚΟ ΜΑΔΡΙΤΗΣ – ΡΕΑΛ ΜΑΔΡΙΤΗΣ 2-0 (27/6/1992)
Γήπεδο: «Σαντιάγο Μπερναμπέου», 70.000 θεατές
Σκόρερ: Schuster (7’), Futre (28’)
Ο Πάολο Φούτρε σηκώνει ψηλά την Copa del Rey ενώ οι Χουάν Κάρλος και Σοφία χειροκροτούν (1992)
Atlético Madrid (Luis Aragonés): Abel, Tomás, López, Solozabal, Soler, Donato, Vizcaíno, Schuster, Manolo (76’ Toni), Moya (58’ Alfredo), Futre.
Real Madrid (Benito Floro): Buyo, Chendo, Sanchís, Tendillo, Villaroya (46’ Llorente), Milla, Michel, Hierro, Hagi (12’ Alfonso), Luis Enrique, Butragueño.
Πηγές: As, Marca, Mundo Deportivo
Βίντεο: Οι 4 τελικοί του ισπανικού Κυπέλλου ανάμεσα στην Ατλέτικο Μαδρίτης και τη Ρεάλ Μαδρίτης.
Βίντεο: Ατλέτικο Μαδρίτης – Ρεάλ Μαδρίτης 2-0 (τελικός Copa del Rey 1992)
πηγή sport24.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλώ πληκτρολογήστε το σχόλιό σας