Σε συνδυασμό με τη δουλειά που γίνεται για την ομαλή ενσωμάτωση των μεταναστών από την Ασία, ο σύλλογος έχει καταφέρει να αφήσει στο παρελθόν διαχωρισμούς και προκαταλήψεις, με τον κοινό στόχο του Κυπέλλου να έχει αντίκτυπο σε ολόκληρη την κοινωνία.
Το πρώτο «μπαμ» έγινε με αντίπαλο την Γουίγκαν τον Οκτώβριο. Η Μπράντφορντ χρειάστηκε τα πέναλτι για να προκριθεί. Στη συνέχεια κρίθηκε να αντιμετωπίσει την Άρσεναλ. Η πόλη ζούσε στους ρυθμούς του ματς και όλοι περίμεναν από την ομάδα τους να παλέψει μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο και… ό,τι βγει. Οι «Μπάνταμς» κέρδισαν ξανά στα πέναλτι, προκαλώντας σοκ στην ομάδα του Βενγκέρ. Τελευταίο εμπόδιο πριν τον τελικό η Άστον Βίλα.
Νίκη με 3-1 στο πρώτο ματς και ήττα με 2-1 στο δεύτερο και το όνειρο της συμμετοχής στον τελικό του Γουέμπλεϊ είχε πάρει πλέον σάρκα και οστά! Εκεί, η ομάδα του Δυτικού Γιόρκσαϊρ θα συναντήσει την Κυριακή (24/02) την Σουόνσι, φιλοδοξώντας να γράψει ιστορία. Όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό, όλη η πόλη βρίσκεται στο πλευρό της ομάδας. Η τρομερή πορεία όμως, έχει και κοινωνικό αντίκτυπο…
Για τους μετανάστες που έφτασαν από το Πακιστάν και το Μπαγκλαντές στο Μπράντφορντ τις δεκαετίες του 1960 και του ’70 το Valley Parade ήταν… σχεδόν απαγορευμένο. Παρότι πολλοί από αυτούς κατάφεραν να ενσωματωθούν σχετικά γρήγορα στην τοπική κοινωνία, στις εξέδρες του γηπέδου της Σίτι ένιωθαν ξένοι. Ο Γκαλίλ Χουσείν ήταν 12 ετών όταν ως πιτσιρικάς χάζευε τα τουρνικέ στο γήπεδο της ομάδας της πόλης να γυρίζουν, χωρίς να περνάει καν από το μυαλό του ότι μπορεί να ανήκει σε αυτούς που περνούν τον έλεγχο και μπαίνουν στο γήπεδο. Πλέον, τα πράγματα έχουν αλλάξει. Σε συνέντευξη που παραχώρησε στον Guardian αναφέρεται στην αλλαγή που έχει συντελεστεί από τη μία γενιά στην άλλη.
«Ίσως ήμουν ο πρωτοπόρος. Ξεκίνησα να πηγαίνω και να παρακολουθώ ματς στο τέλος της δεκαετίας του ’80, όταν υπήρχαν πολύ λίγοι Ασιάτες στο γήπεδο. Υπήρχε μια αίσθηση φόβου ανάμεσα στους γονείς μας, ότι το ποδόσφαιρο είναι εχθρικού προς αυτούς. Για εμάς το συναίσθημα αυτό δεν υπήρχε», τονίζει χαρακτηριστικά. Ο Χουσείν εργάζεται σε δημοτικό σχολείο της περιοχής και σε συνεργασία με την ομάδα της Μπράντφορντ, κανονίζει την μετάβαση γκρουπ μαθητών, παιδιών μεταναστών, για πρώτη φορά στο γήπεδο.
«Σταδιακά, με το πέρασμα του χρόνου, βλέπουμε όλο και περισσότερους θαμώνες. Κάποιες εκατοντάδες στα παιχνίδιατης League Two. Το απολαμβάνουν, νιώθουν άνετα και κατανοούν τη σημασία του ποδοσφαίρου και το πως σχετίζεται με την κοινωνικοποίηση. Στα μεγάλα παιχνίδια στην πορεία στο Κύπελλο τα πράγματα ήταν απολύτως υπέροχα για όλους στο Μπράντφορντ και απέναντι στην Άρσεναλ ήμασταν εκατοντάδες οπαδοί από την Ασία».
«Νιώθουμε ότι είμαστε ανοιχτοί σε όλους, χωρίς διαχωρισμούς. Θέλουμε όσο το δυνατόν περισσότερο κόσμο στο γήπεδο για να υποστηρίζει την ομάδα και για αυτό το λόγο προσπαθούμε να προσφέρουμε όσο το δυνατόν περισσότερο οικονομικές λύσεις», τονίζει ο αντιπρόεδρος των «Μπάνταμς», Τζούλιαν Ρόουντς. Με δική του πρωτοβουλία από το 2007, μετά την πτώση στη League Two και έξι χρόνια μετά τον υποβιβασμό από την Πρέμιερ Λιγκ, το εισιτήριο διαρκείας πήγε στις 138 λίρες, ποσό που αντιστοιχεί σε 6 λίρες ανά ματς, προκειμένου να προσφέρειισχυρό κίνητρο στον κόσμο για να επιστρέψει στο γήπεδο.΄Πέρυσι ο μέσος όρος εισιτηρίων ήταν στις 10.491, ο υψηλότερος της κατηγορίας.
Παρόλα αυτά, ο Ρόοντς δεν είναι αφελής. Κατανοεί ότι η ονειρική πορεία φέτος στο Κύπελλο και το… όραμα του τελικού του Γουέμπλεϊ έχει ενώσει τον κόσμο της πόλης. «Όλοι, ανεξαρτήτως καταγωγής, είναι ενθουσιασμένοι. Πραγματικά όλη η πόλη θα υποστηρίξει την ομάδα στον τελικό». Ο πρώην επιθετικός του συλλόγου, Ίαν Όρμοντροϊντ, ο οποίος είναι επικεφαλής του κοινωνικού ιδρύματος της Μπράντφορντ τόνισε: «Σίγουρα από το παιχνίδι με την Άρσεναλ κι ύστερα περισσότεροι Ασιατικής καταγωγής οπαδοί έρχονται στα παιχνίδια και εμείς κάνουμε ό,τι μπορούμε για να τους κάνουμε να νιώσουν ευπρόσδεκτοι. Κάνουμε πολλή δουλειά σε δημοτικά σχολεία και το βλέπουμε να αλλάζει. Νιώθουμε ότι είμαστε κοντά».
Ο Ντέιβιντ Πέντλετον, ο οποίος έχει συνδυάσει τη ζωή του με την Μπράντφορντ Σίτι, έβγαζε το fanzine της ομάδας, ασχολείται με το μουσείο και την ιστορία του συλλόγου, παρατηρεί την αλλαγή που συντελείται. «Η πορεία στο Κύπελλο, την οποία πολλοί δεν μπορούν να πιστέψουν, έχει αλλάξει το παιχνίδι. Η Μπράντφορντ πρέπει να είναι θετική και να συμπεριλάβει τους πάντες από τη στιγμή που θέλει να εξελιχθεί. Η ίδια η πόλη συνεχώς αλλάζει. Με κάποιο τρόπο η επιτυχία στο Κύπελλο έχει εμψυχώσει τους πάντες. Οι παλιοί διαχωρισμοί έχουν σταματήσει, όλη η πόλη θέλει ο σύλλογος να κερδίσει στο Γουέμπλεϊ». Το ζητούμενο βέβαια είναι οι σχέσεις να συνεχίσουν να βελτιώνονται όταν το όμορφο ταξίδι του Λιγκ Καπ ολοκληρωθεί, είτε με τον έναν, είτε με τον άλλον τρόπο…
πηγή othersidefootball.com
