Γιατί είμαστε έτσι ρε;;;


Προσπαθούμε σε κάθε συζήτηση της παρέας να είμαστε το επίκεντρο ,να πούμε κάτι που θα εντυπωσιάσει για να εισπράξουμε τον θαυμασμό αλλά όταν φτάσει η ώρα που η άγνοια θα κυριαρχεί μέσα μας,τότε σιωπούμε γιατί η αποτυχία δεν μας ταιριάζει. Καιρό τώρα...
προσπαθούμε να βρούμε ευκαιρίες από διάφορες καταστάσεις μέσα στον χρόνο ώστε να δείξουμε ότι είμαστε κάτι διαφορετικό από τους άλλους και ότι ξεχωρίζουμε,έτσι εκμεταλλευόμαστε τον πόνο του άλλου,την ατυχία του,την αποτυχία,-και δεν θέλω να πιστεύω-ακόμα και τον θάνατο του άλλου. 

Ζούμε την εποχή που η κοινωνία είναι μια κοινωνία παρτάκιδων και που ο καθένας για το δικό του συμφέρον και δικό του καλό δεν διστάζει να φερθεί σαν εγκληματίας της ψυχής του συνάνθρώπου του,δεν διστάζει να τον καταρρακώσει ή ακόμα και να τον καταστρέψει όταν τα συμφέροντα αλληλοσυγκρουστούν .Πως γίναμε έτσι;Δεν υπολογίζουμε τίποτα μπροστά στην άνεση μας,στην βόλεψη μας,στον μικρόκοσμο που έχουμε δημιουργήσει και ζούμε εκεί αρχηγαίοι και βασίλισσες .

Είναι πολύ ξένο για εμάς να συνυπάρχουμε με όλους και να έχουμε καλοπροαίρετη στάση και άποψη για τον συγχωριανό,συμπολίτη και συνάνθρωπο μας. Κάνουμε την ζωή μας δύσκολη και μίζερη γιατί ασχολούμαστε με μικροπράγματα ,χαλάμε τον ευατό μας γιατί δίνουμε σημασία στα μικρά ,αναλώνουμε την ψυχή μας στο τίποτα και χάνουμε το νόημα,το νόημα της συμβίωσης .

Δεν μπορούμε να διανοηθούμε ότι είμαστε μια μεγάλη οικογένεια και όλοι μαζί ζούμε στο ίδιο μέρος,μαζί βαδίζουμε,μαζί συμπορευόμαστε,στα ίδια μέρη βγαίνουμε και όλοι μαζί πονάμε και αγωνιζόμαστε,δίνουμε τον αγώνα να επιβιώσουμε και σε αυτήν την μάχη θέλουμε τον διπλανό μας βοηθό όχι εχθρό μας.

Δεν είναι δύσκολο να αλλάξει η νοοτροπία που μας βαραίνει και μας κρατάει σε στασιμότητα,μια απόφαση είναι,μια κίνηση να αλλάξει ο τρόπος σκέψης του καθενός και αυτή η κίνηση για τον καθένα είναι διαφορετική και πρέπει να ψαχτεί μέσα του για βρεί με ποιον τρόπο θα μπορέσει να πετύχει αυτή την θετική αλλαγή που θα έχει σαν στόχο την προσωπική αλλαγή και κατ επέκταση την αλλαγή πορείας μιας κοινωνίας.Κάνουμε την ζωή μας δύσκολη και πολύπλοκη ενώ τα πράγματα είναι άπλα. 

Είμαστε όλοι το ίδιο και ο ένας έχει ανάγκη τον άλλον ειδικά τώρα στις δύσκολες μέρες που περνάμε..μόνο αυτό μας έμεινε μην το χάσουμε!!!!







ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ