Ο θυμός είναι μια απόλυτα φυσική αντίδραση και μικρές εκρήξεις ορισμένες φορές βοηθούν να εκτονώνεται η πίεση. Τι γίνεται όμως όταν οι εκρήξεις θυμού και τα ξεσπάσματα γίνονται καθημερινό φαινόμενο; Νέα επιστημονικά στοιχεία δείχνουν πως τα συχνά ξεσπάσματα αυξάνουν τον μακροπρόθεσμο κίνδυνο για την εμφάνιση ασθενειών, την αποδυνάμωση του ανοσοποιητικού συστήματος αλλά και την ένταση του πόνου. Θυμός και πόνος πάνε μαζί Πρόσφατη έρευνα του Πανεπιστημίου της Γρανάδα στην Ισπανία έδειξε πως ο θυμός για παλαιότερα λάθη και περιστατικά έχει επίπτωση ακόμη και στο πως βιώνουμε τον πόνο. Οι ερευνητές ρώτησαν 50 άνδρες και γυναίκες αναφορικά με λάθη και χαμένες ευκαιρίες του παρελθόντος. Τα ευρήματα, που ανακοινώθηκαν στο ιατρικό περιοδικό «PLoS One» δείχνουν πως όσοι «προσκολλώνται» στις άσχημες αναμνήσεις νιώθοντας θυμό για τις λανθασμένες επιλογές τους, είναι πιο πιθανό να βιώνουν εντονότερα τον σωματικό πόνο σε σχέση με όσους υιοθετούν μια πιο θετική στάση ζωής του τύπου «περασμένα – ξεχασμένα». Ο θυμός βλάπτει σοβαρά την υγεία Οι επιβλαβείς συνέπειες του θυμού στο σώμα γίνονται ολοένα και περισσότερο τεκμηριωμένες. Όταν χάνουμε την ψυχραιμία μας, οι παλμοί της καρδιάς γίνονται ταχύτεροι και η αρτηριακή πίεση αγγίζει «κόκκινο». Ταυτόχρονα αυξάνονται και τα επίπεδα της γλυκόζης για να δώσουν στους μυς την απαραίτητη ενέργεια που απαιτείται ενώ τα επινεφρίδια αντλούν μεγαλύτερη ποσότητα αδρεναλίνης. Μαζί με τα παραπάνω διευρύνεται η κόρη του ματιού αλλά και οι πνεύμονες, στην προσπάθειά τους να πάρουν το απαιτούμενο οξυγόνο. Όπως καταλαβαίνεις δηλαδή ο θυμός δεν έχει μόνο ψυχολογικό αντίκτυπο αλλά και σωματικό αφού η οργή σωματοποιείται και προκαλεί αλλαγές στην φυσιολογική λειτουργία του οργανισμού και των οργάνων. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε, που οι περισσότεροι αισθανόμαστε ιδιαίτερα ενεργητικοί όταν θυμώνουμε με την όραση και την ακοή να γίνονται ιδιαίτερα ευαίσθητες. Κάτι τέτοιο είναι απόλυτα φυσιολογικό και μόλις η οργή περάσει και ηρεμήσουμε οι λειτουργίες επιστρέφουν σε κανονικά επίπεδα. Ο κίνδυνος για την υγεία βέβαια εμφανίζεται όταν το σώμα εκτίθεται συχνά σε «κατάσταση έκτακτης ανάγκης» και όχι κάθε φορά που εξωτερικεύουμε τα συναισθήματα μας, κάτι που σε ένα βαθμό είναι απόλυτα υγιές και απαραίτητο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλώ πληκτρολογήστε το σχόλιό σας